ขึ้นเขา เข้าป่า ไปหาหลวงปู่
ขึ้นเขา เข้าป่า ไปหาหลวงปู่
ตะวันบ่ายคล้อยท่ามกลางอากาศที่ร้อนอบอ้าวของเดือนเมษายน คณะเดินทางของพวกเรา 5 ชีวิต ร่วมเดินทางไปวัดซับชมพู่ จุดประสงค์เพื่อกราบนมัสการ หลวงปู่พริ้ง ขันติพโล อายุ 87 ปี เจ้าอาวาสวัดซับชมพู่ อ.หนองไผ่ จังหวัดเพชรบูรณ์
จากกรุงเทพมุ่งหน้าไปเพชรบูรณ์ขับรถหลายกิโลเหมือนกันครับ ต้องลัดเลาะถนนที่ตัดผ่านภูเขา คดเคี้ยวหลายเลี้ยวโค้งทีเดียว ถนนหนทางมีลาดยางบ้าง ทางลูกรังบ้าง ตลอดสองข้างทางที่เลาะเขาขึ้นไปนั้นดูเงียบสงบ นานๆจะเจอรถวิ่งสวนมาสักคัน บ้านผู้คนก็นานๆจะเจอสักหลัง ในใจก็ให้นึกไปว่าเอ หลวงปู่พริ้งที่พวกเราจะไปกราบนมัสการนั้นท่านจะอยู่อย่างไรหนอ อายุท่านก็มากตั้ง 87 แล้ว ท่านมาอยู่กลางป่าเขาแบบนี้คงจะลำบากน่าดู
แต่อีกมุมหนึ่งที่สร้างแรงใจให้มีกำลังใจดั้นด้นจะไปกราบท่านให้ได้ก็คือ สิ่งที่ได้ฟังมาจากปากของเพื่อนพร้องที่ได้เคยเข้าไปกราบนมัสการหลวงปู่ ถึงเรื่องราว วัตรปฏิบัติ และเมตาบารมีของหลวงปู่ที่มีมากมาย ท่านได้สร้างสิ่งที่เป็นประโยชน์ ถือปฏิบัติธรรมวินัยอย่างครบถ้วนเป็นที่เลื่อมใสศรัทธา ทั้งชาวบ้านที่อยู่ใกล้วัด หรือทุกคนที่ได้สัมผัสหลวงปู่ ต่างก็เลื่อมใสศรัทธาหลวงปู่กันทั้งสิ้น หรือคำว่า “เพชรในตรม” “ ช้างเผือกในป่า” คำที่ใช้หาสิ่งมีค่า สิ่งที่ประเสริฐ..ว่าต้องหายาก หาด้วยความลำบากที่โบราณนั้นเปรียบเปรยไว้..เต็มไปด้วยความจริงแท้ และ แน่นอน
บรรยากาศข้างทางบางช่วง
เมื่อคิดกันได้อย่างนั้นกำลังใจก็พร่างพรู เดินทางกันเข้าไปอย่างไม่รู้เหน็ดเหนื่อยชนิดลืมรับประทานอาหารกลางวันกันทีเดียว
โชว์เฟอร์ขับรถวัยใกล้ชราอายุปาเข้าไปใกล้ปลดกระเษียณ แต่แรงใจนั้นเต็มเปี่ยม ไม่เคยย่อท้อต่อการเดินทาง เรามุ่งมั่นกันเพื่อไปกราบหลวงปู่ให้ได้ มีหลงทิศหลงทางเข้าป่าเปลี่ยวกันบ้าง ตามประสาชราแรลลี่ แต่เราก็ไม่ว่ากัน จิตใจต่างอิ่มเอิบพูดจาหยอกล้อกันสนุกสนาน และสุดท้ายพวกเราก็พากันมาลงที่ เจ้า GPS ที่นำทางเนี่ย ว่ามันเฮงซวย... แต่คนขับตลอดจนพวกเรา..ยอดเยี่ยม...555
แต่สุดท้ายเจ้า GPS ที่เราพากันก่นด่ามันนั้น ก็แจ้งว่าเหลืออีกไม่นานจะถึงที่หมายปลายทางแล้วพวกเราต่างรู้สึกตื่นที่ใกล้จะถึงที่หมายปลายทาง เลี้ยวซ้ายโค้งนี้ก็เห็นป้ายวัดแล้วเป็นป้ายไม้ประดิษฐ์ห้อยไว้ปากทาง “วัดซับชมพู่”
.jpg)
โชว์เฟอร์จอมเก๋าขับรถมาจอดที่หน้า...จากลักษณะไม่รู้ว่าจะเรียกว่าศาลา หรือกุฏิดีครับเป็นเรือนไม้ยกสูงมีบันใดไม้ให้ขึ้นไปด้านบน พวกเราต่างลงจากรถบิดเนื้อตัวแก้เมื่อยกันพอควร แล้วรีบชวนกันก้าวขึ้นบันไดตามกันไป ด้านบนพบชาวบ้านที่น่าจะมาช่วยดูแลวัดออกมาต้อนรับด้วยรอยยิ้ม แล้วเชิญให้เข้าไปกราบหลวงปู่ได้เลย
แว่บแรกที่มองเห็นหลวงปู่ หลวงปู่นั่งอยู่ที่เปลญวนที่แขวนกับเสาเรือนไม้ที่เป็นกุฏิหรือศาลาอยู่ ท่านเป็นภิกษุชราที่ดูแล้วร่างกายแข็งแรง ดวงตาคมกล้า ใบหน้ามีรอยยิ้มเมตตามาก
พวกเราทั้งหมดต่างเข้าไปก้มกราบนมัสการหลวงปู่กันด้วยความปลื้มปิติ หลวงปู่ดูมีเมตตามากท่านสนทนากับทุกคนอย่างเป็นกันเอง
ช่วงหนึ่งของการสนทนาหลวงปู่เล่าให้ฟังว่า ท่านนั้นเมื่อตอนบวชเณร หลวงพ่อเดิม วัดหนองโพ นครสวรรค์เป็นผู้บวชให้ ท่านได้มีโอกาสปรนนิบัติรับใช้หลวงพ่อเดิมอย่างใกล้ชิด ได้เคยช่วยงานหลวงพ่อเดิมทำมีดหมออันโด่งดังของหลวงพ่อเดิม หลวงพ่อเดิมท่านแนะนำสั่งสอนวิชาการต่างๆไว้มากพอสมควรทีเดียว
อีกทั้งหลวงปู่ยังได้เล่าให้ฟัง เสริมอีกด้วยว่า ชื่อของหลวงปู่นั้นหลวงพ่อเดิมก็เป็นผู้ตั้งให้ รวมทั้งพี่น้องท้องเดียวกับหลวงปู่อีก 2 คน หลวงพ่อเดิมก็เมตตาตั้งชื่อให้ มี
1.พริ้ง ศรสุรินทร์
2.กิ่ง ศรสุรินทร์
3.เจริญ ศรสุรินทร์
โดยโยมพ่อของหลวงปู่นั้นเป็นกำนันชื่อว่า กำนันแบน ศรสุรินทร์ กำนันตำบลห้วยร่วม
หลวงปู่เป็นคนนครสรรค์โดยกำเนิด บ้านเกิดของท่านคือ บ้านสามัคคีธรรม หมู่ที่ 10 ต.ห้วยร่วม อ.หนองบัว จ.นครสวรรค์
หลวงปู่เล่าทุกอย่างให้ฟังอย่างแม่นยำ ถามอะไรไปท่านก็ตอบได้ทันทีโดยไม่ต้องหยุดนึกคิด นับว่าท่านมีความจำเป็นเลิศจริงๆครับ
และท่านยังเล่าให้ฟังถึงเรื่องราวต่างๆเมื่อครั้งก่อนอีกมากมายด้วยความเมตตาต่อพวกเราที่นั่งฟังกันด้วยความเลื่อมใสศรัทธา
ท่านบอกว่าท่านกับ หลวงปู่ขุ้ย แห่งวัดซับตะเคียนก็รู้จักกันเป็นอย่างดี โดยหลวงปู่นั้นได้รู้จักเป็นเพื่อนสนิทกับน้าของหลวงปู่ขุ้ย ซึ่งน้าของหลวงปู่ขุ้ยนี่อายุน้อยกว่าหลวงปู่ขุ้ย ท่านเล่าอย่างอารมณ์ดีว่า เพราะหลวงปู่ขุ้ยเกิดก่อนน้า แต่หากคราวใดที่ได้พบปะกันหลวงปู่ขุ้ยก็จะเรียกหลวงปู่พริ้งว่าหลวงน้าตลอด และหลวงปู่ยังได้ร่วมเรียนวิชาจากอาจารย์สายเดียวร่วมกับหลวงปู่ขุ้ยด้วย
เมื่ออายุครบบวชแล้วหลวงพ่อเดิมยังมาเป็นประธานในการบวชครั้งนั้น โดยมีหลวงพ่ออ๋อย (พระครูนิกรปทุมรักษ์) วัดหนองกลับ(หนองบัว) อ.หนองบัว จ.นครสวรรค์ เป็นพระอุปัชฌาย์ ตลอดจนท่านยังได้เคยศึกษาวิชาต่างๆจากหลวงพ่อทบและหลวงพ่อเขียน แห่งเพชรบูรณ์มาด้วย ท่านจึงเคารพและนับถือหลวงพ่อเดิม หลวงพ่อทบ หลวงพ่อเขียน เป็นอาจารย์ของท่าน
คราใดก็ตามที่หลวงปู่ได้ทำพิธีเสกวัตถุมงคล หรือได้รับกิจนิมนต์ให้ไปร่วมเสกวัตถุมงคลต่างๆหลวงปู่ก็จะอธิษฐานจิต กำหนดจิตนมัสการอัญเชิญอาจารย์ของท่าน หลวงพ่อเดิม หลวงพ่อทบ หลวงพ่อเขียน เพื่อขอบารมีมาร่วมเสกด้วยทุกครั้ง
ช่วงหนึ่งของการสนทนา ผมเหลือบไปเห็นรูป รูปหนึ่งที่ใส่กรอบตั้งโชว์เอาไว้ เป็นรูปที่สมเด็จพระเทพฯกำลังถวายอะไรสักอย่างให้หลวงปู่ ผมเลยกราบเรียนถามหลวงปู่ว่า หลวงปู่ทำอะไรหรือครับจึงได้รับการถวายจากพระองค์ท่าน
หลวงปู่บอกว่า “หลวงปู่สร้างคน” คือแม้หลวงปู่จะอยู่วัดเล็กๆไม่มีเสนาสนะสถานอีกหลายๆอย่างที่อยากสร้าง แต่หลวงปู่เลือกที่จะสร้างคนก่อน สร้างคนของหลวงปู่นั้นหลวงปู่ได้ช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ที่ตกทุกข์ได้ยาก พวกที่มีปัญหาทางสังคม ไม่ว่าจะเป็นวัยรุ่นหรือเด็กเล็กที่มีปัญหา ขาดที่ยึดเหนี่ยว หลงผิดคิดไม่ดี ติดยาเสพติด บางครั้งผู้หญิงถูกข่มขืนท้อแท้ชีวิต ขาดโอกาสอยู่ร่วมในสังคมหลวงปู่เข้าไปอุปการะ เข้าไปสร้าง ไปเสริม ให้คนเหล่านั้นสามารถมีชิวิตอยู่ได้ในสังคม ให้การศึกษาจนบางคนได้ดิบได้ดีมีอาชีพการงานที่มั่นคง เรื่องข่าวการสร้างคนของหลวงปู่ได้ทราบถึงพระเนตรพระกรรณ์ จึงได้รับพระราชทานเกียรติบัตรประกาศเกียรติคุณในคุณงามความดีของหลวงปู่ ดังรูปที่ปรากฏนั่นเอง
ช่วงนั้นชาวบ้านที่นั่งฟังอยู่ด้วยพูดเสริมให้ฟังว่า หลวงปู่ท่านอุปการะคนมาเยอะมาก บางคนลูกศิษย์ผู้หญิงที่หลวงปู่อุปการะจะแต่งงานยังต้องมาขอหลวงปู่ก่อนเลย แทนที่จะไปขอพ่อแม่
พวกเราฟังแล้วต่างก็นั่งยิ้มกันอย่างมีความสุข ปลื้มใจ และ ปิติที่ได้มากราบไว้พระที่น่ากราบ น่าศรัทธาเลื่อมใส
บริเวณรอบๆวัด มีเมรุนี่แหละที่ดูได้ทำการสร้างไว้สวยงามกว่าสิ่งปลูกสร้างอื่นๆ
หลวงปู่บอกว่าเมื่อมีโอกาสได้สร้างคนแล้วหลวงปู่ก็อยากจะสร้างเสนาสนะสถานไว้ให้คงอยู่กับวัดให้รุ่นลูกรุ่นหลานได้มีที่ที่จะมาสร้างบุญสร้างกุศลกัน ที่วัดหลวงปู่นี่ก็มีตรงเนี๊ยะที่เป็นทั้งศาลา และกุฏิของหลวงปู่ ใจจริงแล้วหลวงปู่อยากได้ศาลาแต่หลวงปู่อายุมากแล้วกลัวว่าจะสร้างไม่ทันเสร็จเพราะทุนทรัพย์ต่างๆก็ไม่มีก็คงต้องบอกบุญไปยังญาตโยมทั้งหลายให้มาช่วยๆกัน ซึ่งตอนนี้หลวงปู่เพียงอยากได้กุฏิสักหลัง จะได้แยกกุฏิออกจากศาลาหลังนี้ให้เป็นสัดส่วน
พวกเราที่ได้ไปกราบหลวงปู่ได้รับรู้ถึงความประสงค์ของหลวงปู่ต่างก็รู้สึก ศรัทธามองหน้ากันก็พอจะเข้าใจเข้าไปในก้นบึ้งของจิตใจได้ พวกเรารับปากหลวงปู่ว่าจะหาหนทางสร้างกุฏิตามประสงค์ของหลวงปู่ให้จงได้
รอบๆวัด และห้องน้ำที่วัด
ช่วงท้ายๆแห่งการสนทนาหลวงปู่ได้มอบจีวรที่หลวงปู่ใช้นุ่งห่มอยู่มอบให้กับพวกเราทุกคน หลวงปู่บอกให้ชาวบ้านที่นั่งอยู่ด้วยหากรรไกร มาตัดแบ่งจีวร และท่านเมตตาจารหมึกบนจีวรให้พวกเราทุกคน อีกทั้งหลวงปู่ยังได้มอบเครื่องรางของขลัง ตะกรุด เส้นเกศา และอื่นๆให้มาอีกชุดใหญ่ พวกเราทุกคนต่างปราบปลื้มใจยิ่งนัก
ผช.ผู้ใหญ่บ้าน และเป็นกรรมการวัดด้วย (เสื้อชมพู) คุณกุ้ง และพี่ๆที่มาช่วยงานที่วัด นั่งสนทนาอย่างเป็นกันเอง
ตะวันบ่ายคล้อย พวกเราถวายผ้าไตรจีวรผืนใหม่ พร้อมปัจจัยจำนวนหนึ่งแก่หลวงปู่ หลวงปู่ให้ศิลให้พร พร้อมกับแนะเส้นทางลัดย่นระยะทางกลับบ้านให้โชเฟอร์ ท่านเขียนแผนที่เส้นทางด้วยท่าทางกระฉับกะเฉงไม่เหมือนหลวงปู่ อายุ 87 ปีเลย ลายมือของท่านสวยงามการขีดเขียนมีพลังการพูดจาฉะฉาน และการรับฟังก็รับฟังได้ชัดเจน แถมท่านยังเล่าเรื่องราวได้แม่นยำ จดจำทุกสิ่งทุกอย่างได้ดีมากๆ
พวกเราทั้ง 5 กราบลาหลวงปู่ กล่าวคำอำลาพี่น้องชาวบ้านซับชมพู่ กลับออกมาด้วยความอิ่มเอิบใจ การมากราบไหว้หลวงปู่ครั้งนี้คุ้มค่าและหายเหนื่อยยิ่งนักทุกคนต่างมีรอยยิ้มและมีความสุข
แล้วพวกเราจะกลับมาหา มากราบหลวงปู่อีก และประสงค์ของหลวงปู่ พวกเราจะร่วมสร้าง ร่วมศรัทธาบารมีบุญกับหลวงปู่อย่างแน่นอน
กราบนมัสการ หลวงปู่พริ้ง ขันติพโล
------------------------------------------------
สร้างคนไว้สืบสาน ก่อนสร้างศาสนสถานสืบศาสนา
เมื่อครั้งได้พบหลวงปู่พริ้ง ขันติพโล วัดซับชมพู่ จ.เพชรบูรณ์ในครั้งนั้น
ได้สนทนากับท่านหลายเรื่อง เรื่องหนึ่งที่ผมรู้สึกประทับใจเหลือเกินก็คือ “การสร้างคนของหลวงปู่”
ซึ่งผมจับใจความการสร้างคนที่หลวงปู่บอกได้ว่า
คนมีความสำคัญด้วยกันทั้งนั้นไม่ว่าจะดีหรือเลว คนดีก็จะเป็นประโยชน์
ต่อสังคมและอะไรต่อมิอะไรมากมาย ส่วนคนเลวก็ใช่จะไร้ประโยชน์คนนั้นขัดเกลาได้ สอนได้
เราจำเป็นที่จะต้องสร้างเขาให้เป็นคนดี และเมื่อสังคมมีคนดีอยู่มากมาย คนเหล่านั้นก็จะรักษาและช่วยกันก่อ ช่วยกันสร้าง ทำสิ่งดีๆ ให้สืบสานในโลก ในสังคมไว้ตราบนานเท่านาน
หลวงปู่จึงเลือกที่จะสร้างคนก่อน
ใครก็ตามที่ตกทุกข์ได้ยาก ไม่ว่า จะเป็นเด็กติดยา เด็กยากจน ขาดทุนการศึกษา เด็กผู้หญิงบางรายถูกข่มขืน หมดอนาคตหมดทางเดิน หากมีโอกาสได้เข้าช่วยเหลือได้ หลวงปู่ต้องไปช่วยเสมอ
ปัจจัยต่างๆที่หลวงปู่ได้รับการถวายมา มักหมดไปกับการช่วยเหลือคน
ช่วยเหลือเด็กด้อยโอกาสทั้งหลายให้สามารถเดินในสังคมได้ ซึ่งหลวงปู่พริ้งยึดเป็น สรณะทานที่ปฏิบัติด้วยความเมตตาและอิ่มเอิบใจ
ขนาดกุฏิที่หลวงปู่ใช้เป็นที่จำวัด หลวงปู่ยอมที่จะไปกั้นห้องตรงมุมศาลา อาศัยมุมเล็กๆกั้นเป็นกุฏิ เพราะหลวงปู่มุ่งมั่นในการสร้างคนนั่นเอง
หลวงปู่บอกปีนี้หลวงปู่ก็อายุมากแล้ว สร้างคนมาก็มากให้เขาอยู่ได้ในสังคมแล้ว
หลวงปู่ก็อยากมาสร้างศาสนสถานให้วัดซับชมพู่บ้าง
ความจริงแล้วหลวงปู่อยากได้ศาลาหลังใหม่ แต่เกรงว่าจะมีกำลังไม่พอ เลยขอแค่เพียงกุฏิสักหลัง จะได้แยกกุฏิออกจากศาลาให้เป็นสัดส่วนไป
และที่น่าทึ่งอีกอย่างคือ หลวงปู่มีความรู้ทางสถาปนิกออกแบบก่อสร้างเป็นอย่างมาก
หลวงปู่สามารถคำนวณวัสดุ และราคาค่าก่อสร้างได้แป๊ะๆ ถามตัวเลขบวกลบคูณหารออกมาแต่ละครั้ง พวกเราตอบไม่ทันหลวงปู่เลยครับ หลวงปู่ท่านเก่งมากๆครับ
ท่านเล่าเรื่องวัยเด็กของท่านให้ฟังว่า
เมื่อครั้งท่านเป็นเด็กๆนั้น ท่านได้อยู่ใกล้ชิดปรนนิบัติรับใช้หลวงพ่อเดิม วัดหนองโพ นับเป็นบุญของท่านที่ได้มีโอกาสใกล้ชิดหลวงพ่อเดิม หลวงพ่อให้ความเมตตาท่านมาก
ตอนท่านเกิดหลวงพ่อเดิมก็เมตตาตั้งชื่อ พริ้ง ให้เป็นชื่อของท่าน
เมื่อถึงวัยที่พอจะบวชเป็นสามเณรได้ หลวงพ่อก็ยังบวชให้และให้อยู่ใกล้ชิด คอยรับใช้หยิบโน่นทำนี่ ซึ่ง ณ ตอนนั้นหลวงพ่อเดิมได้สร้างมีดหมอ สามเณรพริ้งก็ยังมีโอกาสได้ช่วยงานหลวงพ่อเดิม
มีอะไรหลวงพ่อเดิมก็คอยสั่งคอยสอนด้วยความเมตตา ซึ่งสามเณรพริ้งก็ฝึกฝนจดจำด้วยความอุตสาหะ
เมื่อถึงวัยครบอุปสมบท หลวงพ่อเดิมก็ยังเมตตามาเป็นประธานในการอุปสมบทของหลวงปู่พริ้งด้วย ทำให้หลวงปู่พริ้งซึมซับความเมตตากรุณาจากหลวงพ่อเดิมมาตลอด
ซึ่งความเมตตานั้นทำให้หลวงปู่จดจำและยึดถือเป็นข้อปฏิบัติและนำมาตั้งเป็น สรณะทานที่ยึดมั่นตั้งมั่น ที่จะต้องสร้างคนให้พ้นทุกข์ให้ได้ก่อน ถ้าเปรียบเป็นครอบครัว
ก็ต้องสร้างคนในบ้านสอนคนในบ้านให้รู้จักรักษาบ้าน มีวิชาความรู้ หากินให้เป็น ก่อนที่จะสร้างบ้านหลังใหม่ให้ครอบครัวได้อยู่อาศัย เมื่อคนในบ้านเป็นคนดี มีความรู้ มีสติปัญญา
บ้านหลังนั้นก็จะเจริญก้าวหน้ายิ่งๆขึ้นไป
ได้ฟังหลวงปู่เล่า ก็เริ่มเข้าใจครับ ว่ามนุษย์นั้นถ้าเราให้โอกาสได้ฝึก ได้สร้าง ให้เขาเป็นคนดี
เขาก็จะกลับมาดูแลสังคม กลับมาพัฒนาบ้าน หมู่บ้านที่เขาเกิด และดูแลสิ่งที่พ่อแม่พี่น้องของเขาได้สร้างไว้ และดูแลต่อเนื่องไปสู่รุ่นลูกรุ่นหลานของเขาได้
ดั่งสรณะทาน ที่หลวงปู่ยึดมั่น
“สร้างคนไว้สืบสาน ก่อนสร้างศาสนสถานสืบศาสนา”
กราบนมัสการหลวงปู่ครับ
---------------------------------------------------
กราบนมัสการหลวงปู่ครับ..
"เจริญพร".....
เมื่อได้สนทนากับหลวงปู่ถึงการจะสร้างวัตถุมงคล เพื่อหาทุนทรัพย์ในการสร้างกุฏิ ก็ได้เอ่ยปากเรียนถามหลวงปู่ว่าจะใช้ชื่อรุ่นอะไรดีครับ
หลวงปู่ก็บอกว่า เอา รุ่นเจริญพร ก็แล้วกัน จะได้เจริญก้าวหน้าร่ำรวยกัน
พวกเราต่างรับคำ และเห็นด้วยกับหลวงปู่ว่าชื่อเจริญพรนี้ช่างเป็นมงคลดีแท้
เมื่อได้คุยกับลูกศิษย์หลวงปู่ ตลอดจนชาวบ้านที่ไปมาหาสู่มากราบหลวงปู่ มาขอเมตตากับหลวงปู่
ได้ถามว่า หลวงปู่เคยได้รับนิมนต์ไปเสกวัตถุมงคลที่ไหนบ้างมั๊ย
ศิษย์ใกล้ชิดหลวงปู่ก็เล่าให้ฟังหลายเรื่อง ถึงตอนที่หลวงปู่ไปเสก ณ ที่ต่างๆ ตลอดจนมีเรื่องราวอภินิหาร ตลอดจนวัตถุมงคลของหลวงปู่มีประสบการณ์มากมายอย่างไร
ซึ่งผมก็จะไม่ขอนำมาเล่าทั้งหมดครับ
เพราะผมอยากให้ท่านที่เข้ามาอ่านเรื่องราวที่ผมนำเสนอได้รับทราบถึงวัตรปฏิบัติ ตลอดจนความเมตตาของหลวงปู่ ที่ท่านได้เมตตา
ได้สร้างทานบารมีไว้ ว่าท่านมีความน่าเลื่อมใสศรัทธาอย่างไรเท่านั้น
ส่วนเรื่องราวประสบการณ์ปราฏิหาริย์นั้น ผมเชื่อว่าคนที่จะเชื่อเรื่องเหล่านี้ได้สนิทใจ ย่อมต้องเป็นผู้ที่เลื่อมใสศรัทธาต่อหลวงปู่และประสบกับตนเองเท่านั้น
ซึ่งคนที่มีวัตถุมงคลของหลวงปู่ และพบประสบการณ์นั้นๆแล้วก็จะทราบและเชื่อมั่นได้อย่างสนิทใจ
ผมจะเกริ่นให้ฟังตามคำที่ได้ยินมาแต่เพียงว่า มีครั้งหนึ่งท่านเคยได้รับนิมนต์ไปเสกวัตถุมงคลพิธีใหญ่พิธีหนึ่ง ซึ่งมีเกจิอาจารย์ดังๆมาร่วมพิธีมากมาย
ผู้คนพากันไปต้อนรับพระเกจิเหล่านั้นกันแทบทั้งสิ้น ไม่มีใครสนใจหลวงปู่พริ้งเลย
แต่พอเสร็จพิธี มีผู้พบเห็นเรื่องมหัศจรรย์กับหลวงปู่ กลายเป็นว่าขากลับผู้คนกลับมาห้อมล้อมกราบกรานหลวงปู่กันใหญ่ ยังกับหลวงปู่เป็นเกจิอาจารย์ชื่อดังยังไงยังงั้น
ซึ่งผมก็จะไม่ขอเล่าตามที่ได้ยินมาหรอกนะครับ ว่าปราฏิหาริย์นั้นคืออะไร ก็อย่างที่ผมเรียนให้ทราบครับผมอยากนำเสนอในเรื่องความเมตตา และวัตรปฏิบัติของท่านเท่านั้น
หลวงปู่เล่าให้ฟังว่าทุกครั้งที่ท่านกำหนดจิตเสกวัตถุมงคล ท่านก็จะอัญเชิญครูบาอาจารย์ของท่าน หลวงพ่อเดิม หลวงพ่อทบ หลวงพ่อเขียน
กำหนดไว้ให้อยู่ในจิตและร่วมเสกวัตถุมงคลด้วยทุกครั้ง
กับเหรียญเจริญพรรุ่นแรกนี้ หลวงปู่บอกว่าจะทำให้จนเต็มกำลัง ให้เป็นของมงคล ให้พวกเราได้ใช้ติดตัว ให้มีแต่เจริญ เหมือนกับคำที่ได้รับพรจากหลวงปู่
กราบนมัสการหลวงปู่ขอรับ
----------------------------
เหรียญเจริญพร ..หลวงปู่พริ้ง วัดซับชมพู่..กับปรากฏการณ์มหัศจรรย์
หลังจากได้ดำเนินการวางแผนการดำเนินการสร้างเหรียญเจริญพร ด้วยเป้าหมายเพื่อร่วมกันสร้างกุฏิถวายหลวงปู่พริ้งวัดซับชมพู่
เมื่อได้รับอนญาตให้ดำเนินงานสร้าง ทีมงานก็เริ่มทำการประชาสัมพันธ์เพื่อบอกบุญให้กับเพื่อนฝูง ตลอดจนผู้ที่เคยเช่าบูชาจับจองพระเครื่องกันมาเป็นอันดับแรก บางคนก็เอาใบจองที่จัดทำง่ายๆ ไปโพสต์ในสื่อของตนเอง
จากกระแสพระใหม่ที่ดูเหมือนวุ่นวาย หลายท่านเบื่อหน่าย หรือบางท่านเลิกสนใจ บางท่านบอกเศรษฐกิจไม่ดี คิดทำอะไรตอนนี้ก็อาจไม่ประสบผลสำเร็จ
ไม่ว่าจะเหตุผลใดหรืออะไรหลายๆอย่างตามที่กล่าวมาก็แล้วแต่
ผมพบว่าด้วยความเมตตา ด้วยบารมีของของหลวงปู่พริ้ง วัดซับชมพู่ ที่ผมได้ทราบถึงความเมตตา และวัตรปฏิบัติของท่าน และนำเสนอสิ่งเหล่านี้บอกกล่าวให้หลายๆท่านได้ทราบ ผมไม่เคยพูดถึงเรื่องราวปาฏิหาริย์ของท่าน ไม่เคยพูดถึงอิทธิฤทธิ์คงกระพันชาตรีของท่าน
แต่ด้วยศรัทธาที่ศิษย์ยานุศิษย์มีต่อหลวงปู่พริ้งอย่างมากมาย ตลอดจนความตั้งใจจริงของทีมงานสร้าง บวกกับบารมีเมตตาของหลวงปู่พริ้ง
ทำให้งานสร้างเหรียญเจริญพรที่ดำเนินงานอยู่ขณะนี้ ได้รับความสนใจเกินคาด
ยอดจัดสร้างไม่พอกับความต้องการ ทำให้เกิดกระแสราคาบวกจากภายนอก
ซึ่งทางทีมงานสร้างไม่คาดคิดว่าจะเกิดกระแสความต้องการมากมายขนาดนี้
ทีมงานเราเป็นทีมงานเล็กๆ ที่ตั้งใจที่จะสร้างงานนี้ให้มีคุณภาพ นำข้อบกพร่องที่วงการพระใหม่เบื่อหน่ายนำมาแก้ไข และจะพยายามให้ตรงใจผู้ร่วมศรัทธาทุกท่าน
พวกเราทีมสร้างต้องขอขอบคุณทุกท่านที่ร่วมศรัทธาในครั้งนี้ สิ่งหนึ่งที่อยากฝากไว้
ขณะนี้ยอดทั้งหมดจากที่เช็คดูทุกสายน่าจะหมดแล้ว
หากท่านใดที่ไปหาจองตามศูนย์ต่างๆ แล้วศูนย์บอกมียอดในราคาจองให้ทุกรายการ จองอันไหนก็มีหมด อยากให้ดูศูนย์จองหน่อยนะครับไม่อยากให้ท่านไปจองกับผู้ที่ไม่มียอด ควรจองกับศูนย์ที่เคยจองประจำที่เชื่อถือได้เท่านั้นครับ
ทุกสิ่งทุกอย่างที่นำมากล่าวนั้น ไม่ใช่เป็นการปั่นกระแส หรือนำข้อที่ไม่มีความจริงมาปั้นหลอกกัน มันเป็นปากฎการณ์ศรัทธาที่ท่วมท้นต่อหลวงปู่พริ้งที่เกิดขึ้นแล้วจริงๆ
ซึ่งผมอยากจะกล่าวว่าเป็นเมตตาบารมีของหลวงปู่พริ้งวัดซับชมพู่โดยแท้
ที่เกิดเหตุการณ์ ยอดจองหมดอย่างรวดเร็ว ที่น่าจะเรียกปรากฏการณ์นี้อย่างเต็มปากได้ว่า
“มหัศจรรย์”
--------------------------------
งานหลังเหรียญ
